Ontzigitazarako Sozietate Espainiarreko elkartean lan egiten zuten bazkide-talde batek eraiki zituen 1923an, kooperatiba-erregimenean, eta Ángel Libano udal-arkitektoak diseinatu zituen estilo neoeuskaldunean. Nabarmentzekoak dira fatxada nagusiak zeharkatzen dituzten itxurazko bilbadurak, ageriko harlangaitzezko zokaloak, koreak eta sarrera nagusia, portale gisa. Etxe eraikin honek hirigintzari dagokionez lorategi hirien eredu ingelesa erakusten du, baita “siendlung” delakoen Europa erdialdeko eredua ere.

“Etxe merkeak” izenez ezagutzen dira, eta XIX. mendearen amaieratik Erandion gertatzen ari zen langile-etxebizitzaren pilaketaren eta gabeziaren ondorio dira. Ez da kasualitatea gain batean egitea, itsasadarreko itsasgorak saihesteko.